Policja kłamała, że przeszukała mieszkanie. Ciało poszukiwanej Kai leżało w nim 11 dni – podają portale informacyjne.
Zgłoszenie o zaginięciu 20-letniej Kai wpłynęło do Policji dnia 17 sierpnia 2017 r. Policja odnalazła jej ciało po 11 dniach w mieszkaniu wynajmowanym przez Artura W. na łódzkim osiedlu Teofilów. Zgodnie z doniesieniami prasowymi, skrępowane sznurami ciało Kai ukryte było w wersalce.
Jak powinna wyglądać procedura poszukiwania osoby zaginionej?
Procedura postępowania Policji została przewidziana w Zarządzeniu nr 124 Komendanta Głównego Policji z dnia 04 czerwca 2012 r. w sprawie prowadzenia przez Policję poszukiwania osoby zaginionej oraz postępowania w przypadku ujawnienia osoby o nieustalonej tożsamości lub znalezienia nieznanych zwłok oraz szczątków ludzkich.
Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 Zarządzenia zaginiecie osoby to zaistnienie zdarzenia, uniemożliwiającego ustalenie miejsca pobytu osoby fizycznej i zapewnienie ochrony jej życia, zdrowia lub wolności, wymagające jej odnalezienia albo udzielenia pomocy.
Biorąc pod uwagę zakres podjętych przez Policję działań, Kaję zakwalifikowano jako osobę zaginioną kategorii I, przez którą – zgodnie z brzmieniem § 2 ust. 1 pkt 2 Zarządzenia – rozumieć należy osobę, która opuściła nagle ostatnie miejsce swojego pobytu w okolicznościach uzasadniających podejrzenie popełnienia na jej szkodę przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności, albo uzasadniających podejrzenie zagrożenia dla jej życia, zdrowia lub wolności, a w szczególności:
a) wskazujących na realną możliwość popełnienia przez nią samobójstwa,
b) jeśli jest to osoba małoletnia do lat 15 i jej zaginięcie zgłoszono po raz pierwszy,
c) jeśli jest to osoba, która z powodu wieku, choroby, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych nie może kierować swoim postępowaniem albo wymaga opieki lub pomocy innych osób.
W zgodzie z § 3 ust. 1 Zarządzenia Policja podejmuje poszukiwanie osoby zaginionej po otrzymaniu informacji o zaginięciu osoby. Zawiadomienie o zaginięciu osoby, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do Zarządzenia, przyjmuje się od osoby uprawnionej bezpośrednio po otrzymaniu takiej informacji. W przypadku otrzymania informacji o zaginięciu osoby drogą telefoniczną, mailową lub pocztową należy niezwłocznie skontaktować się ze zgłaszającym w celu przyjęcia od niego zawiadomienia o zaginięciu osoby.
Jak wynika z § 4 ust. 1 Zarządzenia, przyjmując zawiadomienie o zaginięciu osoby należy ustalić w szczególności:
1) pełne dane personalne osoby zaginionej;
2) cechy wyglądu zewnętrznego z uwzględnieniem znaków szczególnych;
3) opis ubioru z uwzględnieniem znaków lub cech szczególnych poszczególnych elementów;
4) oznaczenie grupy krwi;
5) opis przedmiotów posiadanych w czasie zaginięcia, w tym numer telefonu komórkowego osoby zaginionej;
6) miejsce i okoliczności zaginięcia;
7) informacje o stanie zdrowia osoby zaginionej, w tym dane dotyczące upośledzeń fizycznych oraz psychicznych, nałogach oraz charakter nawyków i skłonności z uwzględnieniem prób samobójczych oraz innych zagrożeń dla bezpieczeństwa własnego i innych osób;
8) rodzaj, czas trwania i skutki poprzednich oddaleń z miejsca pobytu;
9) prawdopodobną przyczynę zaginięcia, w kontekście sytuacji rodzinnej, zawodowej, konfliktów, wypowiedzi, pozostawionych listów;
10) adresy osób i instytucji, do których mogła udać się osoba zaginiona;
11) rodzaj i zakres czynności poszukiwawczych podjętych dotychczas przez rodzinę, znajomych lub podmioty pozapolicyjne;
12) informacje dotyczące opiekuna prawnego osoby zaginionej, w szczególności dane kontaktowe;
13) jeżeli to możliwe informacje dotyczące osoby uprawnionej do odbioru osoby zaginionej w przypadku wystąpienia takiej konieczności;
14) nazwy kont internetowych portali społecznościowych, do których osoba zaginiona należała.
W przypadku przyjęcia zawiadomienia o zaginięciu osoby zakwalifikowanej do kategorii I należy niezwłocznie m.in. podjąć czynności określone w § 3 ust. 7 i w § 5, w tym zorganizować i przeprowadzić penetrację terenu ostatniego miejsca pobytu osoby zaginionej, wykorzystując w miarę potrzeb i możliwości siły i środki innych jednostek Policji, w tym środki techniczne, psy służbowe, a także podmioty pozapolicyjne. W trakcie penetracji poszczególnych elementów zabudowań czy pomieszczeń należy dążyć do ujawnienia miejsc, w których osoba zaginiona mogła się ukryć, nie może się z nich wydostać lub gdzie mogą znajdować się jej zwłoki (§ 9 ust. 1 pkt 2 Zarządzenia). Ponadto należy szczegółowo rozpytać osoby, które jako ostatnie miały kontakt z osobą zaginioną (§ 9 ust. 1 pkt 3 Zarządzenia) i dokonać sprawdzenia ostatniego miejsca pobytu osoby zaginionej celem ujawnienia, zabezpieczenia i utrwalenia śladów i dowodów mogących ukierunkować czynności poszukiwawcze, służące celom identyfikacyjnym, w tym ślady linii papilarnych, próbki pisma ręcznego oraz przedmioty indywidualnego użytku, z których można uzyskać materiał biologiczny do analizy DNA (§ 9 ust. 1 pkt 5 Zarządzenia). Należy także dokonać w miarę możliwości zabezpieczenia i analizy zapisów z monitoringów w rejonie miejsca zaginięcia osoby oraz miejsc, w których po raz ostatni mogła być widziana (§ 9 ust. 1 pkt 6 Zarządzenia).
Jak wynika z doniesień prasowych, funkcjonariusze Policji prowadzący poszukiwania Kai wielokrotnie naruszyli postanowienia Zarządzenia. Policja nie weszła do mieszkania Artura W., ani nie zabezpieczyła monitoringu z klatki i windy w bloku w Łodzi. Nie przesłuchano również sąsiadów Artura W. i nie sprawdzono, gdzie logował się do sieci telefon zaginionej Kai, który cały czas miała przy sobie. Później tłumaczono, że prowadzący sprawę funkcjonariusze skłamali w notatkach służbowych, potwierdzając, że przeszukali mieszkanie. Komendant Miejski Policji w Łodzi podjął decyzję o wszczęciu postępowań dyscyplinarnych i wyciągnięciu surowych konsekwencji wobec tych funkcjonariuszy.
Zapraszamy do kontaktu.
Zdjęcie: sxc.hu