Mąż od kilku lat nadużywa alkoholu. Problem pojawił się, gdy mąż zaczął wyjeżdżać do pracy za granicę. Mąż nie kontroluje ilości spożywanego alkoholu. Pod jego wpływem jest agresywny i wulgarny. Wielokrotnie prosiłam go, by przestał pić dla dobra naszego małżeństwa i dwójki naszych dzieci. Pomimo jego obietnic nic się nie zmienia, a ja ciągle znajduję w domu butelki po alkoholu. W ostatnim czasie podczas wspólnej wycieczki wraz z dziećmi zostaliśmy zatrzymani przez Policję do rutynowej kontroli trzeźwości kierowców. Okazało się, że mąż prowadził, będąc w stanie po użyciu alkoholu. Mąż jednak nie widzi problemu i odmawia podjęcia leczenia. Co mogę zrobić w takiej sytuacji?
Jak wynika z art. 4 [1] ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, dalej jako u.w.t.p.a., prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracji społecznej osób uzależnionych od alkoholu należy do zadań własnych gmin.
W pierwszej kolejności należy wystąpić z wnioskiem do właściwej ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, dokonując szczegółowego opisu nadużywania alkoholu przez Pani męża i wpływu jaki ma na Wasze wspólne życie.
W zgodzie z art. 24 u.w.t.p.a. osoby, które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylają się od obowiązku zaspokajania potrzeb rodziny albo systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny, kieruje się na badanie przez biegłego w celu wydania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu i wskazania rodzaju zakładu leczniczego.
Przedstawiony przez Panią stan faktyczny wskazuje, iż prócz przesłanki medycznej związanej z uzależnieniem alkoholowym może zostać stwierdzona przesłanka w postaci rozkładu życia rodzinnego bądź demoralizacji małoletnich dzieci.
Jak zakreślił Sąd Okręgowy w Nowym Sączu w postanowieniu z dnia 23 października 2013 r. (sygn. akt: III CA 642/13, LEX nr 1622939): „do zastosowania przymusowego leczenia odwykowego nie wystarczy samo stwierdzenie uzależnienia od alkoholu (przesłanka medyczna), lecz konieczne jest również wykazanie, że jest ono powodem negatywnych zjawisk (przesłanka społeczna), które muszą wystąpić, aby sąd mógł orzec o obowiązku poddania się osoby uzależnionej od alkoholu leczeniu odwykowemu”.
Procedura działania właściwej miejscowo gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych zacznie się od wezwania męża na spotkanie, podczas którego w oparciu o zebrany materiał dowodowy i rozmowę z mężem zostanie ustalone, czy problem alkoholowy może istnieć. Następnie podejmowana jest decyzja w przedmiocie zasadności skierowania na badanie przez biegłych psychiatrę i psychologa (bądź psychiatrę i specjalistę psychoterapii uzależnień), którzy mają ustalić istnienie w/w problemu.
Jeżeli opinia biegłych potwierdzi istnienie uzależnienia alkoholowego, gminna komisja rozwiązywania problemów alkoholowych jako wnioskodawca wystąpi do właściwego sądu rejonowego o wszczęcie postępowania w sprawie zastosowania obowiązku leczenia odwykowego wobec Pani męża, załączając całą zgromadzoną dokumentację.
Na podstawie zgromadzonych dowodów sąd orzeka o obowiązku poddania się leczeniu w stacjonarnym lub niestacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego. Obowiązek poddania się leczeniu trwa tak długo, jak tego wymaga cel leczenia, nie dłużej jednak niż 2 lata od chwili uprawomocnienia się postanowienia.
Zapraszamy do kontaktu.
Zdjęcie: Adobe Stock